VOCES EN FEMININO


Miña nai traballa nunha fábrica de conservas.
Un día miña nai díxome:
O amor é unha sardiña en lata. ¿Ti sabes 
como se preparan las conservas 
en lata?
Un día miña nai díxome: o amor é unha obra de arte 
en lata.
Filla, 
¿sabes de onde vés? Vés 
dun viveiro de mexillóns 
en lata. Detrás, detrás da fábrica, onde podrecen 
as cunchas 
e as caixas do peixe. Un fedor imposible, un azul 
que non vale. De alí vés.

¡Ah!, dixen eu, entón son a filla do mar.

Non. 
És a filla dun día de descanso.

¡Ah!, dixen eu, 
son a filla da hora do bocadillo.

Si, detrás, entre as cousas que non valen.



Luísa Castro